“Ofisin Diğer Ucundan”
Sabahın ilk ışıkları plazanın camlarından süzülürken, ofis yavaş yavaş uyanıyordu.
O her zamanki gibi erken gelmişti. Takım elbisesini düzeltti, kol saatine baktı ve toplantı odasına yöneldi.
Koridorun sonunda onun geçtiğini fark edenler, o tanıdık kokuyu hemen aldı.
İlk anda dikkat çeken şey, biberiye ve pembe biberin enerjisiydi.
Güçlü ama saldırgan olmayan bir varlık hissi…
Petitgrain’in taze dokunuşuyla daha da netleşiyordu: bu adam oyuna hâkimdi.
Yanına yaklaşanlar, onu biraz daha yakından tanımaya başlardı.
Yasemin ve portakal çiçeği, beklenmedik bir zarafeti fısıldardı.
Orris kökü ve ylang-ylang ile kelimelere gerek kalmazdı—çünkü karizmanın sessiz bir dili vardı.
Toplantı sonunda odada sandal ağacı ve vetiverin derin izleri kalırdı.
Sedirin güçlü duruşu ve paçulinin erkeksi özgüveni…
Onun geçtiği yer sadece sessizliğe değil, hafızaya da sinerdi.
O bir patrondan fazlasıydı.
Disiplinli ama unutulmaz, net ama gizemliydi.
O, sadece kokusuyla konuşan bir adamdı.
“Liderlik, İlk İzlenimle Başlar.”
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.