“Kendi Yolunu Çizen”
O, kolay olanı seçmedi.
Kendine çizilmiş yolları değil, kendi yolunu seçti.
Her sabah, şehre doğru adım atarken bir savaş başlardı—ama o bunu severdi.
İlk adımda duyulan keskin nane…
Onun zihninin açıklığını, konsantrasyonunu anlatıyordu.
Yeşil elma ve limonun canlılığıysa, o içindeki bitmeyen enerjiydi.
Her meydan okumaya “Ben hazırım” diyen bir başlangıç.
Zorluklar? Sadece karakterini parlatan basamaklardı.
Tonka fasulyesiyle gelen o sıcak derinlik,
Ambroksan’ın tenine işleyen karizması ve sardunyanın zarif ama güçlü dokunuşu…
Onun duruşunu anlatıyordu. Sessiz ama sarsılmaz.
Zaman geçtikçe onun kokusu yerleşirdi.
Vanilya gibi etkileyici ama ölçülü,
Virginia ve Atlas sedirleri gibi kök salmış…
Vetiver ve meşe yosunuysa, geçmişinden gelen direniş gücünün bir yankısıydı.
O sadece ayakta durmuyor,
Kendi ayak izini toprağa kazıyordu.
Çünkü o sadece yaşamadı… mücadele etti.
Ve kazandı.
“Güç Senin Teninden Başlar.”
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.