“Kumun ve Gölgenin Ötesinde”
Gün, ağır, ağır batarken, Afrika’nın kavrulmuş kamp merkezlerinde etkinliklere katılan gözler iki kişide toplanmıştı. Kadın ve erkek. İkisi de sessizdi. Ama aralarında konuşulmayan bir şey vardı—tenlerine sinmiş, rüzgarla taşınan bir koku gibi.
İlk olarak bergamotun taze ama keskin tokadı yaladı yüzleri. Sonuçta kimyonun isyankâr sıcaklığı ve safranın altın rengi geldi. O koku… bir anda susturdu.
Kakule ve udun büyüsüyle birbirlerine yaklaştılar. Ne kadın bir adım geri attı, ne de erkek gözlerini kaçırdı. Paçuli ve vetiverin dumanlı havası arasında, tenleri konuşmaya başladı. Sardunyanın hafifliği, o vahşi kompozisyona ince bir zarafet katıyordu.
“Bu koku…” dedi kadın, gözünden ayrılmadan.
“Evet,” dedi adam. “Sınırını tanımıyor. biz gibi.”
“Sınır tanımaz. senin gibi.”
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.