“Karizmanın Sessizliği”
Gün, geceye dönerken şehir yavaş yavaş ışıklarına kavuşuyordu. Kalabalık bir davette, herkesin gözü aynı yerindeydi…girişte duran o adamda.
Ne konuştu, ne de etrafla ilgileniyordu. Ama varlığı bile yetti.
Lavanta ve limonun ferahlığı ilk adım gibi netti; keskin ama çekici. Bir kadın, şifreyi fark ettiğinde gözünü kaçırmak yerine yaklaştı.
“Sana daha önce rastladım mı?” diye sordu hafif bir gülümsemeyle.
O, gözünü kadına çevirdi.
“Henüz tanışmadınız ama tanıyacaksınız.”
Portakal çiçeğinin baştan çıkarıcı tınısı karıştı. Ardından sedir ve paçulinin sıcaklığı… Söze gerek yoktu artık. Sessizlikte yankılanan bir karizma vardı; sadece onun gibi taşıyabileceği bir duruş.
“Girdiğin yerde sessizlik olur. Çünkü sen geldin.”
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.