Arfua 16

“Bir Parfümün Öğrettikleri”

Soğuk bir sonbahar akşamı, kampüsün kalabalığından uzaklaşmak isteyen iki öğrenci, üniversitenin tarihi binalarından birinin loş ışıklı koridorunda karşılaştı. Biri, kalın örgü bir kazağın içinde, yorgun ama düşünceli görünüyordu. Diğeri ise aceleci adımlarla bir sonraki dersliğe yetişmeye çalışıyordu.

“Selam,” dedi yorgun olan, sesi hafifçe titriyordu. “Bu saatte hala buradasın?”
Aceleci genç duraksadı, burnuna çarpan yoğun ve sıcak bir kokuyla hafifçe irkildi. “Bir sunumum var, son rötuşları yapmam gerekiyor. Senin de dersin mi vardı?”

“Hayır, kütüphanedeydim. Proje için kaynak tarıyordum,” diye yanıtladı diğeri. “Üzerinde hoş bir koku var… Böyle… zengin ve sıcak. Sanki kışın ortasında yanan bir şömine gibi.”

Aceleci genç gülümsedi. “Ah, bu mu? Yeni aldım. Biraz… ağır bir koku, biliyorum. Ama bu aralar bana güç veriyor. Sanki bütün gün koşturmama rağmen hala enerjim varmış gibi hissettiriyor.”

“Güçlü olduğu kesin,” diye mırıldandı diğeri, kokuyu tekrar içine çekerek. “Ama aynı zamanda… rahatlatıcı da. Sanki eski bir dostun sıcaklığı gibi.”

Birkaç gün sonra, üniversitenin kalabalık kafeteryasında tekrar karşılaştılar. Aceleci genç, sunumunu başarıyla tamamlamış olmanın verdiği rahatlıkla gülüyordu. Yorgun öğrenci ise, gözlerindeki ışıltıyla dikkat çekiyordu.
“Sunumun nasıl geçti?” diye sordu diğeri.
“Harikaydı! Beklediğimden çok daha iyiydi,” diye yanıtladı aceleci genç. “Belki de o ‘güçlü’ kokunun uğuru dokundu.”
Yorgun öğrenci tebessüm etti. “Belki de. Ben de sonunda projemi teslim ettim. O yoğun araştırma günlerinde, o koku… sanki bana bir sığınak gibi geliyordu. Dışarıdaki çılgınlığa rağmen, kendi içimde bir dinginlik alanı yaratıyordu.”
Birbirlerine baktılar ve o an, sadece hoş bir kokunun ötesinde bir şeyin paylaşıldığını fark ettiler. Bu koku, yoğun tempolu üniversite hayatının içinde, onlara kısa bir an için durup nefes alma, kendilerini güvende hissetme ve kendi içsel güçlerini hatırlama fırsatı vermişti. Sanki o zengin ve sıcak esans, onların bireysel mücadelelerinde ortak bir bağ kurmalarına yardımcı olmuştu.

“Yoğun Günlerin Sakin Nefesi.”