Arfua 42

ARFUA 42: Mutluluğun İzinde

Sonbaharın renkli yaprakları altında, keyifli bir yürüyüş yapan genç kadın, etrafına sıcak bir koku yayıyordu. Üzerindeki şık kıyafetler, tenindeki zengin ve yoğun parfümle kusursuz bir uyum içindeydi. Bu sağlam koku, mevsimlerin geçişine meydan okuyan zamansız bir zarafet taşıyordu.

Yanından geçen yaşlı bir beyefendi, gülümseyerek durdu ve sordu: “Affedersiniz, parfümünüz çok hoş. İnsana huzur ve mutluluk veriyor.”

Kadın, içten bir gülümsemeyle cevap verdi: “Teşekkür ederim. Arfua 42 huzur olan..Benim için bir parfümden çok daha fazlası. Her sıktığımda içimde bir neşe uyanıyor.”

Beyefendi, kokunun tatlı ve çiçeksi notalarını ayırt etmeye çalıştı: “O siyah frenk üzümünün o canlı başlangıcı, armudun o yumuşak tatlılığı ve irisin o pudramsı zarafeti…”

Kadın başını sallayarak onayladı: “Evet, tıpkı hayatın farklı anları gibi. Önce tatlı bir başlangıç, sonra zarif ve kalıcı bir his bırakıyor.”

Beyefendi merakla sordu: “Ve o alttan gelen sıcaklık? Yaseminin o yoğunluğu, portakal çiçeğinin o ferahlığı…”

Kadın, gözlerinde bir ışıltıyla cevap verdi: “İşte orası kokunun kalbi. Ama asıl sihir alt notalarda gizli. Pralinin o tatlı cazibesi, vanilyanın o sıcaklığı, paçulinin o derinliği ve tonka fasulyesinin o yumuşak dokunuşu…”

Beyefendi, kadının anlattıklarından etkilenmişti: “Gerçekten de bir mutluluk ilahisi gibi. Hem güçlü hem de cömert bir koku. Her mevsimde ve her an kullanılabilecek kadar evrensel.”

Kadın, derin bir nefes alarak konuştu: “Bu koku benim için bir patikadan çok daha fazlası. Zamansız bir mesaj taşıyor. Mutluluğun her zaman bizimle olduğunu hatırlatıyor.”

Mutluluğun İzinde, Ruhunun Cömertliği