Arfua 58

ARFUA 58 : Sonsuz Işıltı
Sonbaharın altın rengiyle bezenmiş bir bahçede, zarif ve ışıltılı bir genç kadın yürüyordu. Teninden yayılan yoğun ve egzotik koku, sanki sonsuzluğun fısıltısı gibiydi. Bu zengin parfüm, toprağın derinliğini ve yosunların gizemini, cömert bir kadınsılıkla harmanlayarak nadir ve inanılmaz bir enerji yayıyordu.
Bahçenin tenha bir köşesinde resim yapan genç bir adam, burnuna çarpan büyüleyici kokuyla fırçasını elinden düşürdü. Gözlerini kadına çevirdiğinde, onun ışıltılı güzelliği ve yayılan enerjiden adeta büyülendi.
Adam, çekinerek yaklaştı: “Afedersiniz, kokunuz… Sanki bu bahçenin tüm güzelliğini ve sonsuzluğunu yansıtıyor.”
Kadın, adama dönerek sıcak bir şekilde gülümsedi: “Teşekkür ederim.Arfua benim için özel bir koku.”
Adam, kokunun canlı ve egzotik notalarını ayırt etmeye çalıştı: “Greyfurtun o ferahlatıcı canlılığı, ananasın o tatlı egzotizmi, bergamot ve portakalın o ışıltılı dokunuşu… Ve gülün o klasik zarafeti.”
Kadın başını sallayarak onayladı: “Evet, tıpkı hayatın kendisi gibi… Birçok farklı güzel şeyin birleşimi.”
Adam merakla sordu: “Ve o diğer çiçekler? Frezya, kırmızı elma, lotus… Sanki bir bahar rüyası gibi.”
Kadın gözlerini uzaklara daldırarak cevap verdi: “Sümbül, gardenya, vadi zambağı, menekşe ve orris… Hepsi ayrı ayrı değerli ama bir araya geldiklerinde bambaşka bir harmoni oluşturuyorlar.”
Adam, kokunun alt notalarındaki derinliği hissetti: “Paçuli ve sedirin o topraksı ve sağlam dokunuşu, misk ve amberin o sıcak ve davetkar izi… Tütsü ve çam da mistik bir hava katıyor.”
Kadın, adama doğru bir adım atarak fısıldadı: “Bu koku, sonsuzluğu çağrıştırır. Tıpkı bu an gibi…”
Sonsuz Işıltı, Ruhun Nadir Enerjisi